بحران سوریه یا همان جنگ در سوریه که ابتدا با تظاهرات های خیابانی و در نهایت درگیری های مسلحانه از ۲۶ ژانویه ۲۰۱۱ (۶ بهمن ۱۳۸۹) شروع شده‌است این روزها وارد نهمین سال خود می شود. ارتش آزاد سوریه که، در سال ۲۰۱۱ توسط نظامیان جداشده از ارتش سوریه تشکیل شد، و جبهه نصرت که قبلاً شاخه رسمی القاعده در سوریه بوده اما در سال ۲۰۱۶ نام خود را به جبهه فتح شام تغییر داد و از القاعده جدا شد یا همان تحریر الشام (النصره سابق) که در اوایل سال ۲۰۱۷ با ادغام چند گروهک تروریستی تشکیل شد؛ جزء مهم‌ترین گروه‌های اپوزیسیون سوریه هستند که به درگیری های مسلحانه در این کشور دامن میزنند.
داعش که زمانی بر بخش‌های شرقی سوریه حکومت می‌کرد و حدود نیمی از خاک این کشور را در کنترل داشت هم با دولت‌های سوریه و عراق و هم با اپوزیسیون سوریه درگیر جنگ بود که در حال حاضر با از دست دادن قسمت اعظم قلمرو خود به نواحی کوچکی در بیابان‌های شرق سوریه محدود شده‌است.
طبق اطلاعات ویکی پدیا ، تعداد قربانیان جنگ تا سال ۲۰۱۵ بین ۲۲۰ هزار نفر (برآورد سازمان ملل) تا ۳۱۰ هزار نفر (برآورد دیده‌بان حقوق بشر) بوده‌است. حدود ۷ میلیون و ۶۰۰ هزار نفر خانه خود را از دست داده‌اند. از این تعداد ۱٫۷ میلیون نفر به ترکیه، ۱٫۲ میلیون نفر به لبنان، ۶۲۵ هزار نفر به اردن و ۲۴۵ هزار نفر به عراق پناهنده شده‌اند طبق تخمین سازمان دیده‌بان حقوق بشر از اویل جنگ داخلی تا ژوئن ۲۰۱۸ بیش از ۶۵۰ هزار نفر جان خود را از دست داده‌اند.
در سال ۹۶ (۲۰۱۷) سفر کوتاهی به سوریه و گذری در مناطق مختلف شهر دمشق داشتم .
برخلاف تبلیغات رسانه های غربی مبنی بر مختل شدن زندگی روزمره مردم در دمشق و عدم همراهی مردم با دولت سوریه، زندگی با امید به پیروزی همچنان جاری است.
تصاویری که در ادامه مشاهده میکنید روایتی از زندگی روزمره مردم در مناطق مختلف شهر دمشق ازجمله زینبیه و باب الصغیر است.
